Hoe een Afghaanse jongen in Italië thuiskomt

Een moeder brengt haar zoon Enayat naar Pakistan en keert terug naar huis zonder hem. Een daad uit liefde, want Afghanistan is voor haar tienjarig kind niet langer veilig. Enayat vlucht alleen verder. Het wordt een gevaarlijke tocht van bijna vijf bange jaren. Onderweg lukt het hem vrienden te maken, want als je geen familie hebt betekenen vrienden alles.

Vlucht naar het licht is een verhaal over moed, vertrouwen en geduld. ‘Enayat, je moet altijd een wens voor ogen hebben en je moet proberen die wens te vervullen. Dan is het altijd de moeite waard om te leven.’ Aan deze woorden van zijn moeder klampt hij zich vast.

Als basis voor de voorstelling diende het boek ‘In de zee zijn krokodillen’ van de Italiaanse schrijver Fabio Geda. May Rooijakkers voert de monoloog uit in kleine theaters, kerken, in huiskamers en leslokalen. Steeds zonder winstoogmerk. Een gedeelte van de verdiensten gaat naar Artsen zonder grenzen. José Bartels-Boom neemt op klarinet de muzikale stukken voor haar rekening. De regie is in handen van José Cruijsberg.